Elke dag werken met je vader; sommigen zullen er niet aan moeten denken, maar voor Marian Tanase bestaat er niks beters. Al bijna 2,5 jaar stapt hij elke dag met zijn vader in de truck en rijden ze samen door heel Europa. We vroegen hem waarom hij voor dit prachtige vak gekozen heeft en wat hij het leukste vindt aan zijn werk als chauffeur bij ons.
Al vanaf kleins af aan wilde Marian chauffeur worden. Hij vertelt: “Voor zolang ik me kan herinneren is mijn vader, Marius, truckchauffeur en ik heb altijd naar hem opgekeken. Door hem wilde ik zelf ook chauffeur worden. Toen ik in 2022 de kans kreeg om bij De Rooy te werken, greep ik die met twee handen aan. Het mooiste was dat ik ook nog eens samen met m’n vader mocht werken.”
Al sinds de eerste dag traint Marius zijn zoon om een goede chauffeur te worden. Marian vertelt: “Mijn vader is een serieuze man en wil dat ik mijn werk zo goed mogelijk uitvoer. Hij is nooit streng voor mij, maar verwacht wel dat ik gedisciplineerd te werk ga. Dat hij zo serieus is, vind ik niet altijd leuk, maar dat maakt hem wel de perfecte mentor voor mij. Mijn vader is een perfectionist en vind het belangrijk dat ik ook mijn werk goed doe. Hij heeft me alles geleerd wat ik weet, zodat ik ooit een betere chauffeur word dan hij is. Daar ben ik hem heel dankbaar voor.”
Het leukste aan zijn dagelijkse taken vindt Marian het laden en onderweg zijn. “Ik vind het mooi om alle verschillende landschappen te zien waar we langsrijden. We rijden ook routes naar Engeland en daardoor moeten we met de truck op de veerpont, dat is voor mij één van de mooiste momenten. Op de veerpont komen mijn vader en ik tot rust en kan ik echt genieten van het landschap om me heen. Tijdens het rijden zijn we serieus en gefocust, maar op de pont maken we grapjes met elkaar en ontspannen we.” Zijn favoriete routes zijn naar Polen, Frankrijk en Portugal. Afgewisseld met zijn vader rijdt hij gerust 4500 kilometer door de prachtige landschappen.
Tijdens al die kilometers, maken Marian en Marius de nodige avonturen mee. Eén van de ritten die hen het meeste is bijgebleven? Hij vertelt: "We reden in een klein, Frans dorp met hele smalle straten en kwamen vast te zitten in een bocht naar rechts. Direct stonden alle inwoners buiten en was de hele straat in rep en roer.
Eerst lachten ze ons uit, maar daarna kwam iedereen ons helpen. Ze verplaatsten hun eigen auto’s en maakten ruimte voor ons. Ze stopten zelfs het hele verkeer in de straat, zodat wij weer door konden rijden. Samen met dorpelingen deden we er wel dertig minuten over voor we verder konden rijden. Zonder hun hulp, waren we daar niet meer weggekomen. In het moment kon ik er echt niet om lachen, maar dit zijn wel de verhalen die me het meeste bijblijven.”
Ben jij enthousiast geworden na het lezen van dit verhaal? En wil je net als Marian de prachtige landschappen van heel Europa vanuit de cabine bekijken? Neem dan een kijkje bij onze vacatures en solliciteer direct op dé baan voor jou. En misschien werk jij binnenkort wel samen met Marian en zijn vader!